sözün özü:

umarım ki mukallidlerden hiç kimse kitabın metodunu tenkid edip, mezhebe muhalif olduğu iddiasıyla içindeki sünnetlerden faydalanmayı terketmez. bilakis ondan, imamların biraz önce aktardığımız, sünnetle amel etmenin vacip olduğuna ve sünnete muhalif görüşlerinin terkedilmesi gerektiğine dair sözlerini hatırlamasını ümid ediyorum. Şunu iyi bilsin ki, bu kitabın metoduna yapılan tenkid, hangisi olursa olsun, taklid ettiği imama yapılmış bir tenkittir. biraz önce de aktardığımız gibi biz bu metodu onlardan aldık.bu yolda onların yol göstericiliğinden sapan büyük bir tehlikeyle karşı karşıyadır.çünkü bu, sünnetten yüz çevirmeyi doğurur. halbuki anlaşmazlık esnasında sünnete dönüp, ona teslim olmamız emredilmiştir. allah teâlâ buyuruyor ki: “rabbine yemin olsun olsun ki, aralarındaki anlaşmazlıklarda seni hakem seçip, sonra da verdiğin hükme içlerinde bir sıkıntı duymadan tamamen boyun eğmedikçe iman etmiş olmazlar.”[1]

allah bizleri, haklarında şöyle buyurduğu kullarından eylesin: “aralarında peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-in hükmetmesi için allah'a ve resûlü’ne dâvet edildikleri zaman mü'minlerin sözü ancak: “İşittik ve itaat ettik” olur. İşte bunlar kurtuluşa erenlerdir. kim allah'a ve resûlü’ne itaat eder, allah'tan korkar ve o’na sığınıp korunursa, işte kazananlar onlardır.”[2]

Şam, 13 cemâziyelâhir 1370

--------------------------------------------------------------------------------

[1] nisa 65

[2]nur 51-52