kleding

zijn kleding bestond over het algemeen uit een bloes, tamad (broek), een rechthoekige lap die over zijn schouders was geslagen en een tulband. bij sporadische gelegenheden droeg hij dure kleding die hem in het laatste deel van zijn leven aan hem waren gegeven door buitenlandse afgezanten. (ahmad, musnad, hafiz bin qaiyyam)

zijn deken was op verschillende plekken hersteld. (tirmidhi).

hij had weinig reservekleding, maar hij hield ze brandschoon. (bukhari)

hij verlangde ook van anderen dat ze eenvoudige maar schone kleren droegen.

op een dag zag hij een man die slonzige kleren aantrok en hij merkte toen op:

‘waarom kan deze man ze niet wassen?’ (abu dawoed, hoofdstuk ‘kleding’.)

bij een andere gelegenheid vroeg hij of een persoon met smerige kleren geen inkomen had. toen hij een bevestigend antwoord kreeg merkte hij op:

‘reinheid is vroomheid.’