edward gibbon en simon oakley zeggen:

het is niet de verspreiding maar de voortdurendheid van zijn geloof dat onze verwondering verdient, dezelfde pure en perfecte indruk die hij heeft achtergelaten in mekka en medina die bewaard is gebleven, na de revoluties van twaalf eeuwen door de indiaanse, afrikaanse en de turkse tegenstanders van de qor'aan….de mohamedanen hebben unaniem de verleiding weerstaan om het doel van hun geloof en hun toewijding terug te brengen tot een niveau van menselijke gevoelens en verbeelding. "ik geloof in allah en de mohamed is de boodschapper van allah" is de simpele en onvariabele kern van de islaam.

het intellectuele imago van de godheid is nooit gedegradeerd tot een zichtbaar idool; het eren van de profeet heeft nooit de mate van menselijke deugd aangetast en zijn levende voorbeelden hebben de dankbaarheid van zijn volgelingen binnen de grenzen van redelijkheid en religie gehouden."
(edward gibbon en simon oakley, history of the saracen empire, londen 1870, p.54)