bahira de monnik

toen de boodschapper van allah s.a.w. twaalf jaar oud was, ging hij met zijn oom, aboe talib mee op een handelsreis naar syrië. toen ze boesra bereikten (wat een deel van syrië was, in de omgeving van howran in het romeinse rijk), ontmoetten ze een monnik genaamd bahira (zijn echte naam was georges) die hun grote vriendelijkheid toonde en hen zeer gastvrij onthaalde. hij had nooit eerder de gewoonte gehad hen te ontvangen of te onthalen. hij herkende bijna meteen de profeet s.a.w. en zei, terwijl hij zijn hand nam: “dit is de meester van alle mensen. allah zal hem met een boodschap, die een genade voor alle wezens zal zijn, sturen.” aboe talib vroeg: “hoe weet je dat?” hij antwoordde: “toen jullie uit de richting van ‘aqabah tevoorschijn kwamen, wierpen alle stenen en alle bomen zich ter aarde, wat zij nooit doen, behalve voor een profeet.

ik kan hem ook herkennen aan het zegel van het profeetschap, dat onder zijn schouder zit, als een appel. wij hebben dit uit onze boeken geleerd.” hij vroeg aboe talib ook om de jongen naar mekka terug te sturen en hem niet mee naar syrië te nemen, uit vrees voor de joden. aboe talib gehoorzaamde hem en stuurde hem, met enkele van zijn mannelijke bedienden terug naar mekka.