Zoals gezegd is één hadith die betrouwbaar (sahih) wordt geacht. Deze staat onder andere vermeld in de hadithverzamelingen van Al-Tirmidhi en al-Bazzar. Daarom moet deze onder de loep worden genomen en ik zal hem in transliteratie meegeven. Er is overgeleverd op gezag van Abu Huraira, Aisha en andere metgezellen dat de profeet Mohammed (vzmh) heeft gezegd: Yoettali‘oe Allahoe ilaa galqihi lailatan nisfi min Sha’baan, fa yaghfiroe li djamie-‘i galqihi illa li moeshrikin aw moeshaahin “Allah kijkt in de middelste nacht van Sha’ban naar Zijn schepping,

en Hij vergeeft alles (en iedereen) van Zijn schepping, behalve een moeshrik of een redetwister.”

Moeshrik = iemand die shirk doet: iets of iemand anders dan Allah vereert, hetzij mens, dier of iets van de natuur. In geval van het vereren van een mens, kan dit zijn betreffende iemand die nog leeft of iemand die is overleden (bijv. ‘heiligen’). Shirk kent ook andere aspecten of vormen, zoals valse trots, hoogmoed, je beter voelen dan anderen (riyaa en kibr), bijgeloof en je vertrouwen, bewust of onbewust, in iets anders dan Allah plaats. Hierbij valt dan te denken aan het geloof in toekomstvoorspellingen, horoscopen etc., en ook het dragen van amuletten (ta’wiz) ter bescherming (al dan niet voorzien van Koranteksten daarin), het dragen van de ‘Fatima-handjes’, het plaatsen van een Korantekst in bijvoorbeeld je auto zodat jij ‘beschermt’ bent. Het gaat hier om het geloof dat je jezelf afhankelijk stelt van, of beschermd voelt door iets of iemand anders dan Allah. De profeet Mohammed (vzmh) heeft dit duidelijk verboden. Er zijn meerdere betrouwbare overleveringen hierover, maar uitweiden hierover neemt veel ruimte en maakt verder geen deel uit van de oorspronkelijke vraag rondom Sha’ban welke hier wordt uitgelegd.

Moeshaahin = redetwister, iemand die twistziek is. Iemand die constant wilt redeneren, bekvechten, beter wilt weten, zichzelf wilt laten gelden, wilt discussiëren. Het gevolg van deze actie is dat mensen onderling afkeer van elkaar beginnen te krijgen, of dat iemands reputatie wordt besmeurd, zonder dat diegene de kans krijgt zichzelf te ‘verdedigen’.

Deze hadith geeft aan dat deze nacht een bijzondere gunst of voordeel bevat. Maar het is alleen Allah die kennis heeft hierover en wat de reden is hiervoor. Deze hadith zegt echter niet om enig speciale daad van ‘ibaadah (aanbidding, gebeden, smeekbeden) te doen in deze nacht of de dag die daarop volgt. Dat is niet wat uit deze hadith te halen is. Dat moet als eerste duidelijk zijn. Deze hadith spoort in feite alleen dat het belangrijk is om alle shirk (afgoderij, bijgeloof, vereringen anders dan aan Allah, etc.) en onderlinge haat of afkeer tussen moslims weg te doen, om zo Allah’s enorme vergeving te kunnen verdienen.