hadith 14 : het verbod op bloedvergieten

ibn mas^coedoverlevert dat de boodschapper van allah- vrede zij met hem - heeft gezegd: “het is niet toegestaan om het bloed van een moslim te vergieten, behalve in één van de volgende drie gevallen: de gehuwde die overspel pleegt, een leven voor een leven (in geval van vergelding inzake doodslag of moord), en de afvallige die zijn geloof en de gemeenschap verlaat.” 

(overgeleverd door al-boekhaari en moeslim)

uitleg

in deze overlevering maakt de profeet  rvrede zij met hem duidelijk dat het bloed van een moslim een ernstige zaak is, en dat het vergieten daarvan verboden is, behalve in de volgende drie gevallen:

1. de gehuwde die overspel pleegt. nadat allah hem heeft gezegend met het huwelijk, pleegt hij de zonde van overspel. in dit geval wordt het bloed van zo een persoon toegestaan verklaard, want de islamitische wetgeving schrijft voor dat de hiervoor geldende straf steniging tot de dood is (deze lijfstraffen worden slechts tot uitvoer gebracht in een islamitische staat, nadat een rechter zich hierover heeft gebogen en het is geen van de moslims toegestaan eigenrichting te plegen)

2. een leven voor een leven. als vergelding voor een moord of doodslag, op basis van de woorden van allah:“o jullie die geloven, de vergelding betreffende doodslag is jullie voorgeschreven.” (soerat al-baqarah: 178) 

3. de afvallige die zijn geloof en de gemeenschap verlaat. hiermee wordt degene bedoeld die zich opstandig opstelt tegenover de leider. in dit geval is het toegestaan hem te doden wanneer hij geen berouw toont en niet terugkeert naar allah. ook zijn er andere zaken waarbij het toegestaan is om het bloed van een moslim te vergieten, maar die in deze overlevering niet genoemd zijn, maar het is algemeen bekend dat de overleveringen van de profeet vrede zij met hem elkaar aanvullen. (nogmaals. deze lijfstraffen worden slechts tot uitvoer gebracht in een islamitische staat, nadat een rechter zich hierover heeft gebogen en het is geen van de moslims toegestaan eigenrichting te plegen)

wat leert deze overlevering ons? 

•  het met respect behandelen van de moslim. zijn leven is immers onschendbaar. dit op basis van de uitspraak van de profeet r: “het is niet toegestaan om het bloed van een moslim te vergieten, behalve in één van de volgende drie gevallen.” (nogmaals. deze lijfstraffen worden slechts tot uitvoer gebracht in een islamitische staat, nadat een rechter zich hierover heeft gebogen en het is geen van de moslims toegestaan eigenrichting te plegen)

•  het is toegestaan om het bloed van de moslim te vergieten in de volgende drie gevallen:

1. de gehuwde die overspel pleegt. het betreft hier iemand die overspel pleegt nadat allah hem een vrouw heeft geschonken en hem in de gelegenheid heeft gesteld om legale geslachtsgemeenschap te bedrijven, maar hij alsnog verkiest overspel te plegen. de straf die hiervoor geldt, is steniging tot de dood

2. een leven voor een leven. dit houdt in dat wanneer iemand wordt gedood en de voorwaarden voor de qisaas aanwezig zijn, vergelding plaatsvindt. dit op basis van de volgende woorden van allah, de verhevene:“o jullie die geloven, de vergelding betreffende doodslag is jullie vergeschreven.”(soerat al-baqarah: 178)

“en wij hebben daarin voor hen voorgeschreven een leven voor een leven.” (soerat al-maa’idah: 45) 

3. de afvallige die zijn geloof en de gemeenschap verlaat. het bloed van de afvallige mag vergoten worden, omdat zijn bloed niet meer als onschendbaar beschouwd wordt.

•  de verplichting om degene die overspel pleegt te stenigen. dit op basis van de uitspraak van de profeet vrede zij met hem:“de gehuwde die overspel pleegt.”

•  het recht om moord of doodslag te vergelden. overigens heeft men hierin wel een keuze. degene aan wie het recht van vergelding toekomt, mag kiezen tussen het vergelden, vergeven tegen betaling van bloedgeld of het schenken van een algeheel pardon.

•  de verplichting om de afvallige te doden als hij geen berouw toont en niet terugkeert naar allah. 

(nogmaals. deze lijfstraffen worden slechts tot uitvoer gebracht in een islamitische staat, nadat een rechter zich hierover heeft gebogen en het is geen van de moslims toegestaan eigenrichting te plegen)